De oogst van dit virtuele seminar presenteren we in een tweetal artikelen. Vandaag deel 2: ‘Vanuit shared ownership stappen zetten.’

Voorgestelde collectieve maatregelen

Hoe creëer je effectiever beleid op het gebied van verkeersveiligheid vanuit de werkgeversrol? Tijdens het webinar is een flink aantal ideeën aangedragen. Hoofdzakelijk bewegen die maatregelen zich binnen de driehoek bestuurder, infrastructuur en voertuig. Dat krachtenveld beschouwen we als onze cirkel van invloed. Daarin moeten we samen met de partijen – vanuit een shared ownership – stappen gaan zetten. Maar er is meer.

Veelgehoord voorstel: zwaardere handhaving. (‘Hang onze wegen vol met camera’s die mensen beboeten als ze tijdens het rijden actief zijn met hun smartphone.’) Of de rol van de autofabrikanten, als het gaat om de trend steeds meer telefoonfuncties via het dashboard beschikbaar te stellen. Dat zou pleiten voor een hoge MONO-ambitie van moderne voertuigen. Of het aanpakken van de fiscaliteit van voertuigen. (‘Ons land heeft na Albanië de twijfelachtige eer van het oudste wagenpark van Europa. Dat komt hoofdzakelijk door de hoge bpm.’) Kansrijke voorstellen, maar ze vallen as we speak buiten onze directe cirkel van invloed.

Maar wat dan wél?

In de komende periode gaan we de volgende punten met onze partners verder verkennen op kansrijkheid.

• Een actievere rol van verzekeraars, leasebedrijven én koepels.

Interpolis-baas René Voets lichtte het al toe: de afgelopen maanden is hard gewerkt aan het operationaliseren van een value case vanuit een aantal verzekeraars en leasebedrijven. De output laat zien dat de totale schadelast voor werkgevers zo’n € 1,5 miljard bedraagt (inclusief € 350 miljoen aan verzuimkosten), terwijl actieve preventieve maatregelen die schadelast met minstens 20% kunnen verlagen (maatschappelijke opbrengst: € 300 miljoen). Daarom gaan we in gesprek met een aantal koepels zoals Transport en Logistiek Nederland (vervoerders), evofenedex (verladers), Koninklijk Nederlands Vervoer (touringcar, taxi), Bouwend Nederland (aannemers, infra-aanbieders), Techniek Nederland (installatiebedrijven), Vereniging Nederlandse Chemische Industrie en Vereniging van Accountants en Belastingadviesbureaus. De leden van deze koepels zijn, gelet op de uitoefening van hun werkzaamheden, veelvuldig op pad. We gaan aan de slag met het positioneren van een totaalpakket dat voor hen een ‘offer you can not refuse’ is.

• Promotie en structurele verankering van hybride werken.

In het kader van never waste a good crisis – dit werd ook vurig werd bepleit door RoyalHaskoningDHV-topman Anton van der Sanden – zouden onderdelen van het huidige thuiswerken actief gepromoot moeten worden. Het doel? Structurele verankering van thuiswerken in het werkgeversbeleid, met minder zakelijke kilometers tot gevolg. De uitvoering hiervan zou in directe afstemming met werkgeverskoepels als VNO-NCW en MKB-Nederland moeten plaatsvinden. Want iedere zakelijke kilometer die je uit de spits haalt is gewoon winst.

• De rol van de overheid als opdrachtgever.

De overheid besteedt jaarlijks miljarden aan opdrachten voor zowel infrastructuur (wegbeheerders zoals Rijkswaterstaat, provinciën en gemeentes) als mobiliteit (tenders op het vlak van mobiliteitskaarten, mobiliteitsbudgetten, openbaar vervoer, tanken/laden/parkeren). In navolging van de opmerking van Bouwend Nederland-voorman Maxime Verhagen zou het dus denkbaar moeten zijn dat de overheid de ‘Shellmethode’ kopieert. Als opdrachtnemer van Shell heb je je te houden aan heel strikte veiligheidsregels – zodanig dat Shell niet toestaat dat er wordt geconcurreerd op het thema (verkeers)veiligheid. Doe je dat niet, dan werk je dus niet meer voor Shell. Deze voorbeeldwerking zou ook afgedwongen moeten worden voor overheidsaanbestedingen op het vlak van mobiliteit. Minister Cora van Nieuwenhuizen van Infrastructuur en Waterstaat staat deze aanpak dan ook voor. Tot slot maakte Jan Vos, CEO van Dynniq, een terechte opmerking. ‘Er zou geleerd moeten worden van de spoorsector, waar men met uniforme contractvoorwaarden werkt. Vooral om zo te voorkomen dat veiligheid een concurrentievoordeel of - nadeel zou kunnen worden.’

• Welzijn van de werkers aan de weg.

De voormannen van Dynniq en Bouwend Nederland maken in niet mis te verstane bewoordingen melding van het feit dat verkeersdeelnemers zich frequent met bizar hoge snelheden rakelings langs wegwerkzaamheden begeven. Op dat vlak kunnen we leren van onze oosterburen: als je met een te hoge snelheid een Baustelle passeert doe je dat in de regel slechts 1 keer. Klinkt logisch om dat 1-op-1 te kopiëren.

• Weg met die perverse prikkels!

Picnics Eduard Posthumus Meyjes brak een lans voor het anders belonen van pakketbezorgers. Die worden nu nog te veel beloond op basis van het aantal pakketjes dat zij afleveren – en dat werkt dus onveilig verkeersgedrag in de hand. Dit zou pleiten voor het afdwingen van andere beloningsvormen, in navolging van online supermarkt Picnic.

• Wisselwerking wegbeheerders en hun frequente gebruikers.

Het organiseren van een professionele wisselwerking tussen enerzijds de aanbieders van infrastructuur en anderzijds de frequente gebruikers ervan. Dat klinkt logisch, maar in de praktijk werkt het nog lang niet overal zo. Organisaties zoals Picnic en Thuisbezorgd zijn hiermee al wat langer aan de slag, maar het zou op veel grotere schaal geoperationaliseerd moeten worden. Én aangevuld met data van verzekeraars. Zij hebben over het algemeen een heel goed beeld van waar de zwakke plekken in onze infrastructuur zich bevinden, uitgedrukt in ongevallen en slachtoffers.

3^e donderdag van juni

Tot slot: om het vuur aan alle kanten van de werkgevers voldoende warm te houden en om elkaar steeds de maat te meten dopen we de 3^e donderdag in juni om tot dé werkgevers-verkeersveiligheidsdag. Een dag waarop we jaarlijks met elkaar de voortgang bespreken in de vorm van een webinar. Het hogere doel verdient het!

Verder lezen over de oogst van het webinar ‘ARBO-proof’ onderweg? Lees ook deel 1 van deze artikelenreeks of bekijk het webinar terug.