Het bedrijf levert uitsluitend pakketten af tussen 18.00 en 22.00 uur. Daarmee positioneert Red je Pakketje zich als een koeriersdienst die de consument altijd op één zet.
Recent nam het Zweedse Instabox het bedrijf over. In navolging van Zweden gaat het bedrijf in Nederland nu fors investeren in een netwerk van innovatieve kluizen. Red je Pakketje heeft ongeveer 1.000 medewerkers in dienst. Dagelijks zijn er zo’n 300 tot 400 (ook eigen) busjes en andere voertuigen actief met de distributie van goederen. Saillant detail: per 1 november 2021 rijdt Red je Pakketje volledig fossielvrij!
Duidelijke ambitie
Het is interessant om te zien welke resultaten Red je Pakketje realiseert door actief werk te maken van verkeersveiligheid – in werkelijk alle facetten. 1: bespreking in werkoverleggen. 2: interne planning en werkprocessen. 3: werving, opleidingen en training. 4: materieel. 5: datagedreven logistiek. Het behoeft geen betoog dat dit begint met een duidelijke ambitie van de organisatie, gedreven vanuit het management.
Nog niet onder de knie
‘In alle eerlijkheid: in de eerste jaren hadden wij het hoofdstuk verkeersveiligheid gewoon onvoldoende onder de knie. Dat leidde niet alleen tot extra kosten en uitval, maar ook tot taaie gesprekken met onze verzekeraar. Al snel kwamen we erachter dat het professionaliseren van dit proces valt of staat met het monitoren van het rijgedrag van onze chauffeurs. Net als Picnic hebben wij software ontwikkeld die het rijgedrag van onze chauffeurs inzichtelijk maakt. En doordat we dat op een positieve manier brengen, valt het ook goed bij onze overwegend jonge bezorgers. We gebruiken daarvoor vormen van gamification met voldoende beloningen, zoals Bol.com-cadeaukaarten of PlayStations. En we zien dat het werkt: onze schadefrequentie is in vrij korte tijd gehalveerd! Daardoor kunnen we ons nu afficheren als de een van de beste jongetjes uit de koeriersdienstenklas.’
Totaalpakket
‘Monitoring van het rijgedrag van onze chauffeurs biedt ons geweldig veel inzichten. En daarmee kunnen we beter sturen als organisatie. Maar er is meer: in tegenstelling tot andere pakketbezorgers betalen wij gewoon per uur, netjes volgens de cao. En als een rit uitloopt door bijvoorbeeld verkeersopstoppingen dan betalen we de chauffeur door. Onze backoffice heeft daarnaast een neus ontwikkeld voor het inplannen van de meest optimale route. Zo’n route is zodanig opgebouwd dat een chauffeur ‘m ook echt kan halen, zonder stress onderweg dus. Zodat de chauffeur zich kan focussen op het verkeer en op de consument: het goed afleveren van een pakket, met glimlach. En met zo min mogelijk afleiding. Onthaasten maakt dat mogelijk.
Juist dat stimuleren we als bedrijf. Zo creëren we welzijn voor zowel onze klanten en collega’s als onze omgeving. Het betekent ook we veel tijd steken in het selecteren van de juiste mensen en hen zodanig opleiden dat ze het vak goed in de vingers krijgen. Bijvoorbeeld met e-learning of training on the job (rustig opbouwen, onthaasten chauffeur). Ook maken we het onderwerp steeds bespreekbaar in alle werkoverleggen. We communiceren dat we dit als organisatie belangrijk vinden. Frappez toujours.’
Kennis in huis halen
‘Doordat we voornamelijk met eigen bussen rijden, kunnen we de verkeersveiligheid verder vergroten. We hebben onze voertuigen voorzien van onder meer camera’s, dodehoekspiegels en een ecomodus. Allemaal ter bevordering van de verkeersveiligheid. Maar wat ons ook écht heeft geholpen bij het tackelen van dit vraagstuk is de samenwerking met onze verzekeraar Hello Mobility. Via deze start-up hebben we de juiste expertise, zoals schade-experts, toegankelijk kunnen maken. Zo krijgen we preventie in detail geoperationaliseerd bij onze bezorgers. Met heel praktische tools.’
Glazen bol
‘Ik denk dat, als je een paar trends doortrekt, we over een paar jaar veilig en duurzaam rijden verder hebben geprofessionaliseerd. Met volledig elektrische, datagedreven voertuigen, voorzien van meer technische zelfrijdende snufjes in de geest van lane keeping of ACC. Waar ik me wel zorgen over maak is het groeiende chauffeurstekort: we vissen allemaal in dezelfde, steeds krapper wordende arbeidsvijver.’